Wandelen
In april heb ik afscheid genomen van mijn vaste wandelgroepje.
Met z’n drieën gingen we vaak op pad in de provincie Utrecht na mijn beroerte.
Dat deden we al 3,5 jaar. Zij denken dat ik wel meer kilometers aan kan en 5,5 km per uur loop.
Maar ik kan helemaal niet sneller en een afstand van 12 km is het mij genoeg. Jammer!
Gelukkig kan ik het ook wel alleen.
Wandelingen organiseren deed ik voor mijn beroerte en daarna heb ik dit vol gehouden.
Ik weet nog heel goed dat ik mijn eerste wandeling na mijn beroerte organiseerde.
Het was 2,5 maand na mijn beroerte.
Ik mailde een vrouw dat ik de leider was op de wandeltocht.… helemaal fout. Ik heb afasie. En kon toen nog niet zo goed praten en gebruik daarnaast soms woorden die een andere lading hebben dan ik bedoel. De vrouw mailde mij dat ze ervan af zag.
Wandelgroep
Maar nu gaat het beter. Ik organiseer eens in de maand een wandeling.
In april zijn wij, een groep van 10 mensen, van Bilthoven naar de Bilt gelopen. We zijn door het Panbos gekomen en over landgoed Beerschoten gegaan.
Koffie gedronken en taart gegeten hebben wij bij BonbonMargo in de Bilt.
Utrechts Landschap (www.utrechtslandschap.nl)
Het Panbos bestaat uit bos met daartussen enkele zandvlaktes. Karakteristiek voor het Panbos zijn de oude grove dennen die aan de rand van de zandvlaktes staan. Door de wind is het zand tussen de wortels weggestoven en is het wortelstelsel bloot komen te liggen. Nu lijkt het alsof de bomen ‘wandelen’. Landgoed Beerschoten ligt eraan vast. Met kronkelende vijvers, stromende beek, weiden met boomgroepen en oude lanen vormt het een aantrekkelijke wandelgebied. Het aangrenzende landgoed Houdringe bestaat uit bos en open grasland. Er staan eiken en beuken met waarvan de stam een diameter heeft van meer dan een meter.
Onderweg in het bos kwamen we nog een opgeschoten jongen tegen die een mini pony uitliet.
Ik ben nieuwsgierig en vraag dan ‘hoezo leid je de pony rond,’ zei ik.
En een andere wandelaar zegt ‘zet haar toch in de wei’.
De jongen antwoordt ‘het is om te oefenen, zij is te dik. En in de wei dan gaat zij grazen. Daarom laat ik haar uit’.
Minipony
Het was een aangename dag en iedereen ging vrolijk weer huiswaarts.
Mooie tochten.
Wandelenen is goed voor het brein ??
Goed bezig Angelique! Leuk om te lezen waar je mee bezig bent!