Ik ben Marjan Heintjes en alweer 16 jaar geleden kreeg ik bloedvergiftiging daardoor een zware herseninfarct en een abces in mijn hoofd.
Ik heb een half jaar in het ziekenhuis gelegen en een half jaar in de Hoogstraat in Utrecht.
Ik ben werkelijk veel verloren… mijn baan, mijn huis (want die kon ik niet meer betalen) en het ergste was om mijn zoontje los moeten laten van 6 jaar. Hij moest verhuizen naar zijn vader.
Was een hele zware tijd en ook ik kreeg afasie.
Ik kon geen woord uitbrengen alleen het woord “juffrouw” en ‘1,2, 3″. Maar dan houdt het op.
Ja natuurlijk kreeg ik logopedie in het ziekenhuis. Ik zie het me nog voor: met veel moeite kon ik eindelijk het woord “pet” zeggen.. en oh wat was ik blij!
Hersenz
Godzijdank kwamen elke keer nieuwe woorden. Soms kwamen de woorden vanzelf maar ik heb echt jaren logopedie gehad. Ik wilde dit gewoon… doorgaan met oefenen.
Tot ik begon bij HersenZ.
Jeetje… wat ben ik blij dat ik de training ging volgen. Ik heb mezelf zo goed leren kennen en echt mijn hersenletsel geaccepteerd! Dus ook mijn afasie geaccepteerd. Het is niet anders.
Zo word ik gevraagd bij HersenZ om mijn verhaal te vertellen.
En waarom ik dit doe? Om te laten zien dat je weer gelukkig kan worden na je hersenletsel. En ik gun dit iedereen!
Hoi , Marjan ?
1,2,3 etc, tellen (rekenen) is een ramp voor mij.
Voor jou ?
Gr, Rene ?