Oh, dit kan spannend worden...
Carlo heeft een doorverwijzing voor de plastisch chirurg.
Vanwege een onrustig plekje op zijn oor.
Spannend, omdat we niet weten wat het is.
Maar ook spannend, omdat je nooit weet hoe de arts reageert op de afasie.
Kaartje "ik heb afasie"
Carlo laat na binnenkomst meteen zijn kaartje zien.
Daarop staat dat hij afasie heeft en dat hij het prettig vindt , wanneer men wat langzamer praat, zodat Carlo het beter kan begrijpen.
De arts pakt het meteen goed op.
Hij past zijn tempo aan, maar blijft wel op een volwassen manier met Carlo praten.
Hij tekent op een A4’tje , hoe hij het plekje gaat wegnemen.
Dat voelt goed, zo zou het altijd moeten gaan.
Ik vraag, of ik Carlo mag begeleiden bij het weghalen van het plekje.
Dat vindt de arts goed.
Relaxt de OK in
Wij zijn dan ook relaxt als we naar de behandelafdeling gaan.
Ik mag zelfs mee de OK in !
De arts legt nogmaals uit, wat de bedoeling is.
Carlo krijgt een plaatselijke verdoving.
Hij ondergaat het hele gebeuren op een rustige manier.
Zoals het er nu uitziet, is het een lokaal kwaadaardig tumortje.
Maar het is helemaal verwijderd, dus de prognose is positief.
Na een uurtje verlaten we opgelucht het ziekenhuis.
We hebben het samen weer gefikst, en het komt goed!
A4'tje op prikbord
En weer thuis bedenk ik me:
Ik ga de volgende keer bij een opname een A4’tje maken, voor op het prikbord bij zijn bed:
IK HEB AFASIE
- Praat langzaam, maar op een volwassen manier met me;
- Als je schrijft en/of tekent kan ik jullie nog beter begrijpen;
- Dan kan ik ook beter aan mijn vrouw uitleggen wat er gezegd is;
- Oh ja, MET ME praten is fijner dan OVER ME praten;
- En natuurlijk behandel je mij, zoals je zelf ook behandeld wil worden.
? carlo & arts ?
PRET
(Pauze & Rust & Een ding tegelijk & Tempo aanpassen) ?